هرچه شدم بی تو دلم وا نشد،جز تو کسی باب دل ما نشد،هرچه پرستو شدم و پر زدم ،هم نفسی مثل "تو" پیدا نشد!...
باران تكراري نميشود
هروقت بيايد دوست داشتنيست
تو براي باراني
آتش روشن کردم و عهد کردم تا خاموش شدنش دعایت کنم میدانم به آنچه که میخواهی میرسی چرا که من هر بار یک هیزم به آتش اضافه میکنم
توسراپاادعایی عزیزم...انکارنکن!عشقت راچشیدم....طعم کشک میدهد
زيباترين قسم سهراب: نه تو مى مانى و نه اندوه، و نه هيچكس از مردم اين آبادى، به حباب نگران لب يك رود قسم، و به كوتاهى آن لحظه ى شادى كه گذشت، غصه هم ميگذرد، آنچنان كه فقط خاطره اى خواهد ماند. لحظه ها عريانند. به تن لحظه خود جامعه اندوه مپوشان هرگز.
اگر عشق نبود به کدامین بهانه می گریستیم و به کدامین بهانه می خندیدیم؟
کدام لحظه ی نایاب را اندیشه میکردیم؟
و چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟
آری... بیگمان پیش از اینها مرده بودیم،اگر عشق نبود...